Het ontbijt in dit hotel bleek maar tot 9 uur te zijn. En stipt 9 uur staan we in de ontbijtruimte. Wij dachten al, wat is het hier rustig…. Bijna alles weer op. Heel jammer voor Corné, maar geen ‘aikes’ deze morgen. Morgen dus maar wat eerder die kant op.
Vandaag rijden we als eerste naar de Woodburn Premium Outlets. Dit is een half uurtje rijden. Het is een hele grote outlet. In de Tommy Hilfiger store is het goed shoppen. We gaan met een volle tas naar buiten, met onder andere wat dingen voor Stijn. Corné vindt nog 2 shirtjes bij Calvin Klein en ik scoor nog een Levi’s shorts voor 2 tientjes. Kijk, daar houd ik van! We drinken en eten wat bij Starbucks en niet veel later rijden we terug naar Portland.
De volgende stop is Washington Park. Na een stuk snelweg en een slingerweg omhoog komen we daar aan. Het is een groot park, meer een bos eigenlijk. We gaan naar de Rose Garden. Een mooie rozentuin die hier al zit vanaf 1917. Er staan meer dan 600 verschillende soorten en bij elkaar meer dan 8.000 rozen. Dat ruikt heerlijk! Er zijn nog meer tuinen en ook een paar memorials. Wij gaan echter nog even een stukje hoger de berg op, naar de Pittock Mansion. Dit huis stamt uit 1914 en was voor die tijd van alle gemakken voorzien, zoals bv. stroom, telefoon en centrale verwarming. De eerste bewoners waren via de Oregon Trail hier naartoe gekomen. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht over Portland met op de achtergrond Mount Hood.
We rijden nu terug naar het centrum om nog een keer bij Everyday Music te zoeken naar een paar elpees voor Timo. Missie geslaagd zullen we maar zeggen.
We zijn van de korte stops vandaag. De volgende is Mills End Park. Stelt niets voor, want dit is het kleinste parkje ter wereld, zo wordt tenminste beweerd. Effe een fotootje en weer door. We zetten de auto een stukje verder, vlakbij het water. We willen de verschillende bruggen over de Columbia River eens wat beter zien en dat kan hier goed. Hier staat ook de brug uit ‘Wie is de Mol?’.
Overigens zitten we nu wel in een andere buurt dan gisteren. Dit is de zakenbuurt. Het aantal zwervers is hier een stuk minder.
Als we naar de tijd kijken, blijkt het al 5 uur te zijn. Dan maar in één keer door naar Denny’s in plaats van ons hotel. Eens kijken of de vaatwasser gemaakt is. Het duurt wel even, want het is spits. Kunnen we op ons gemak kijken naar alle ‘mini-campings’ langs de snelweg. Het blijft een bizar gezicht.
En ja, we hebben geluk, Denny’s is gewoon open. We bestellen een skillet en steak. Erg lekker. De waitress ziet ons wat naar buiten kijken en zegt: ‘weird people out there’. We hebben een klein gesprekje over dat we zo weinig politie zien in de stad. Zij beaamt dit, en zegt dat er gekort is op de politie. De stad is niet meer wat het geweest is sinds de rellen, en dat ze vindt ze heel erg. Sindsdien is het mooie Portland veranderd in een stad met zwervers, verslaafden, lege winkels en dichtgetimmerde gebouwen. Ze hoopt dan ook dat Trump over 2 jaar weer gekozen gaat worden. Hij doet wat hij zegt, volgens haar. Met Biden heeft ze niet zo veel op. Maar of the Donald het ook allemaal op kan lossen hier? Wij knikken maar wat en praten een beetje mee.
Na het eten gaan we terug naar het Best Western, het is nu een uur of 8. Mooie tijd om te relaxen.
