Deze ochtend doen we het rustig aan. We gaan pas om half 10 ontbijten. Dit doen we bij Chowder Shop waar we eieren met bacon nemen. Natuurlijk ook een kop koffie, die maar niet leeg raakt omdat deze steeds bijgevuld wordt. We leggen in ieder geval een goede bodem voor het begin van deze dag. Vandaag hebben we maar één plan en dat is om Cape Disappointment State Park te bezoeken. Eens kijken waarom het zo heet en of het ook een tegenvaller zal zijn. Er staan twee vuurtorens op deze zuidelijke punt bij Long Beach. Op deze plek mondt ook de Columbia River uit in de Pacific Ocean. Een apart gebied dus.
We wandelen eerst naar North Beach Lighthouse. Na dit kleine rondje gaan we door naar het Lewis & Clark Interpretive Center. In dit museum is te zien hoe Lewis en Clark in 1803 vertrokken om het westen van Amerika in kaart te brengen. Hun doel was om de Pacific te bereiken. Ze deden dit in opdracht van Thomas Jefferson. Het is hun gelukt om via de Missouri River uiteindelijk de Columbia River af te varen. Onderweg kwamen ze steeds in contact met allerlei Indianenstammen. Het eindpunt van hun reis was waar wij nu staan. Ze hadden er twee jaar over gedaan. Een mooi stukje geschiedenis van dit gebied.
Eenmaal weer buiten schijnt toch het zonnetje! We wandelen naar de Cape Disappointment Lighthouse. Het is ongeveer een kilometertje omlaag en omhoog. Onderweg komen we langs Deadman’s Cove, Dit is een klein baaitje waar vroegen zeelui aanspoelden die het niet overleefd hadden op zee. Een mooi baaitje met een toepasselijke naam.
Bij de vuurtoren rusten we even uit en genieten we van het uitzicht. Op de terugweg zien we in de verte een donkere vlek in een boom zitten. Na wat inzoomen met de camera weten we het zeker: alweer een American Eagle! Wij hopen dat hij zo wel weg gaat vliegen. Het is dus wachten wie de langste adem heeft. Na een kwartiertje blijkt dat toch de vogel te zijn helaas. We lopen het laatste stuk terug naar de auto. De temperatuur is flink gestegen. We gaan daarom terug naar ons motel om een korte broek aan te doen en daarna een ijsje te scoren in Long Beach. Dat laatste is goed gelukt!
We wandelen nog wat rond en gaan dan terug naar de kamer om nog wat te relaxen voordat we wat gaan eten.
Cape Disappointment viel in ieder geval niet tegen. We zijn wel te weten gekomen waarom het zo heet. Men dacht vroeger een rivier landinwaarts gevonden te hebben. Maar omdat deze rivier zo breed is, dachten ze dat het maar een baai was, daarom viel dat tegen!
Wat een supermooie plekken en dieren treffen jullie! (alleen liever niet vlak voor je auto😉)
Hopelijk hebben jullie beter geslapen in het motel boven op de rots met uitzicht over zee, wauw!
Dat ijs ziet er trouwens ook heerlijk uit, alles is natuurlijk lekker in American size hihi.
Best indrukwekkend trouwens: een baaitje waar de verloren zeelui aanspoelde…
Veel plezier met de volgende avonturen!
Groetjes,
Heidi