De dag begint mistig. Ik ben tegen acht uur wakker, Corné al eerder. Hij gaat koffie halen bij de lobby. Ik moet echt nog even wakker worden. We eten de laatste twee broodjes. Het blijkt dat we allebei wat muggenbulten rijker zijn na gisteren. Straks maar op tijd sprayen.
Na het ontbijtje vertrokken we om 9 uur naar het Hoh Rain Forest. Dit regenwoud staat bekend om al het mos dat aan de bomen hangt. Het is ook een onderdeel van Olympic National Park. Onderweg zien we twee elks. Zouden dat dezelfde zijn die we gisteravond ook op deze hoogte zagen lopen?
Om kwart voor 10 zijn we bij de ingang van het park. Hier staan we dus stil, want blijkbaar is het 1 auto eruit, 1 auto er in, anders wordt het te druk. Dit was zeker 40 minuten wachten. Door het lezen van een andere blog hadden we al wel begrepen dat dit zo werkte, maar we zijn toch niet vroeg genoeg hier. Uiteindelijk staan we rond 11 uur op de parking bij het visitor center. We kijken weer even binnen en gaan daarna twee trails lopen. We beginnen met de Hall of Mosses Trail (0.8 mile). Hier zien we het stukje regenwoud waarom Hoh Rain Forest bekend staat. Grote bomen die vol hangen met mos. De bodem is overal bedekt met grote varens. Ook kwamen we stukjes met moeras en kleine stroompjes water tegen. Het loopt hier wel lekker, zo in de schaduw.
Na deze ronde lopen we de Spruce Nature Trail (1,2 mile). Hier komen we bijna niemand tegen, het is er heel stil. Behalve dan die ene eekhoorn die lawaai zat te maken ergens op een boomstam. Je kunt in dit stuk goed zien wat er gebeurt met de omgevallen boomstammen. Bovenop deze stammen groeien namelijk weer nieuwe bomen. Heel apart om te zien.
Om tien voor één zijn we terug bij onze auto. Het was zeker de moeite waard om te zien! Nu weer op weg terug naar Forks. Hier stoppen we bij een Subway voor een broodje.
Ondertussen is het al een uur of 2. We willen ook graag nog naar de kust rijden. Dit is zo’n 20 minuten vanaf Forks. De hele kuststrook hier is Indianenreservaat. We rijden dan ook het gebied van de Quileute Indianen binnen, naar het kleine plaatsje La Push. Hier komen we in een compleet andere wereld. Het is er mistig, en de temperatuur is gezakt van 29 graden naar 17 graden! En ik nog denken dat ik zonnebrand moest gaan smeren. Maar wat is het hier mooi! Een mooi strand en grote rotsen in de zee. Overal vliegen meeuwen en pelikanen. Dat is ook Olympic National Park!
Dan zien we 2 vissersbootjes binnenkomen en we besluiten om even naar het haventje te lopen. Na een paar minuutjes zien we hem! Boven in een boom zit een American Eagle! Wauw, gaaf om te zien. We lopen er snel heen om foto’s te maken. De eagle zit op de uitkijk en blijft lekker zitten. We blijven net zo lang kijken totdat hij uiteindelijk wegvliegt. Het was al een mooie dag, maar dit vonden we de kers op de taart!
Op de terugweg stoppen we nog bij Second Beach. Hier lopen we door het bos, heuvel op en heuvel af, naar het volgende strand. Ook hier weer volop mist. Veel mensen blijven hier op het strand in hun tentje slapen.
Na al dit moois rijden we weer terug naar Forks, hier is het weer 27 graden! We gaan eten bij Pacific Pizza. Ook hier is het flink druk. Van binnen is het wel versleten boel, alle banken zijn wel ergens kapot. We moeten bijna 3 kwartier wachten op onze ‘spaghetti met meatballs’. Het smaakt prima. Nu dan toch echt naar de kamer. Het blijkt dat onze kamer niet gedaan is door de housekeeping. Is dit een nieuwe trend of zo? In Ucluelet was het ook al zo. Maar geen probleem, we hebben nog handdoeken en kunnen nog wel een nachtje vooruit.
