Gisteren zijn we na een dutje van 2 en een half uur, naar Denny’s gegaan. Deze zat 1 km verderop in de straat. Wat is er beter dan je reis te beginnen met een ‘all American diner’. Ik had eigenlijk niet zoveel honger, maar na de chicken strips en hamburger lijken we allebei toch wat te bekomen. Na het eten gaan we terug naar het hotel. Het is lekker weer, een graadje of 24, dus we zitten nog even op een bankje in het zonnetje. Eenmaal terug op de kamer hebben we het wel gehad, om 21.00 uur gaat het licht uit, letterlijk en figuurlijk.
Om half 4 zijn we al wakker, maar uiteindelijk slapen we nog wel wat. We gaan ontbijten om half 8. Dat is hier prima, met omelets, pancakes, toast, fruit. Er zijn zelfs kleine cinnabons om je suikerniveau op peil te krijgen in de vroege ochtend. We zitten naast een aardig, ouder stel, en natuurlijk is de eerste vraag: ‘where are you guys from?’, en dan vervolgens: ‘we have relatives in Poland’. Zij komen zelf uit southern Illinois, en dat is te horen. Ze gaan cruisen richting Alaska. Het was een gezellig praatje. Hij dacht nog dat alle Europese vrouwen blond waren. Nou ja, in Zweden misschien? En bij mij is het bruin met al een beetje grijs, dus….
Na het ontbijt laden we de koffers in de auto en rijden we naar Horseshoe Bay, niet te verwarren met Horseshoe Bend. Na een half uurtje zetten we de auto in de rij voor de ferry, en lopen we te voet naar de Village. Hier is een klein haventje en kun je wat wandelen langs een paar winkeltjes en restaurantjes. Verder is er niet veel te doen. We zitten nog wat op een bankje totdat het tijd is om te vertrekken richting Nanaimo. De ferry vertrekt om 11.15 uur.
Aan boord kun je overal rondlopen. Er staat echt volle bak wind. Dit is uitwaaien 3.0! Op één plek waaide de bril bijna van mijn hoofd. Na anderhalf uur rijden we Nanaimo binnen. De eerste stop is een Walmart Supercenter. We gaan wat boodschappen doen voor de lunch, en water inslaan. Het valt wel meteen op dat de Walmarts in Canada niet zo groots en uitgebreid zijn dan die in de USA. Maar uiteindelijk hebben we het meeste wel gevonden. We smeren meteen even een boterhammetje en dan rijden we verder richting Port Alberni. Ook hier nog een flitsbezoek aan de Walmart, want Corné moest nog iets van een jas of vest hebben. Dit is hier gelukt en terug te zien op de foto’s. Snel verder, want we moeten nog 2 uur rijden naar Ucluelet. De route is vanaf hier prachtig. Mooie bossen, meren en bergen met sneeuw. Toch maar weer een keer stoppen. Dit keer in MacMillan Provincial Park. Hier heb je de Cathedral Trail, genoemd naar de reuzenbomen die hier staan. Het zijn grote douglassparren, vaak bekleed met mos. We wandelen een stukje in dit bos.
Hierna rijden we het laatste stuk in 1 keer door naar Ucluelet. Tenminste, dat is de bedoeling. We zien nog een mooi uitzichtpunt met een rivier en besneeuwde bergen. Dan kun je daar niet zo maar voorbij rijden.
Dan nu echt door. We komen pas om zes uur aan bij ons hotel. Dat ziet er trouwens prachtig uit. We hebben zelfs een balkonnetje met uitzicht op zee. We maken onze maaltijden warm in de magnetron, lasagne en pasta chicken alfredo. Hierna een bakkie koffie uit ons keukentje en dan kunnen we er weer tegen. We besluiten om een stukje in de buurt van het hotel te wandelen, naar Big Beach. Het hotel ligt erg mooi aan dit stuk strand, vol met zwarte rotsen. Veel mensen zitten hier bij kampvuurtjes, en kijken naar de zonsondergang.
Als we terug zijn op de kamer, zet ik de foto’s op de computer. En wat blijkt? Heb ik toch zonder het te weten een visarend op de foto gezet. En ik me maar afvragen wanneer en of we ze zouden gaan zien. Tis wel even zoeken op de foto.
Hahaha, cinnabons voor het suikerniveau, “We have relatives in Poland” (want dat is zo goed als NL??) en alle Europese vrouwen zijn blond en grijs komt in de buurt… Ik ga hier stuk hoor 🙂
Mooie foto’s, tof dat we zo een beetje mee mogen reizen met jullie!
Liefs, Heidi
(PS: geeeeeen idee hoe je die ene plaats uitspreekt: Ucle…. wattus?)